[ad_1]
روزنامه اطلاعات در یادداشتی درباره علت حمله روسیه به اوکراین نوشت: اوکراین به عنوان یک کشور اروپایی مستقل، دموکراتیک و مرفه در مجاورت روسیه، به عنوان تهدیدی برای رژیم حاکم تلقی می‌شد، زیرا می‌توانست الگوی بدی برای سایر جمهوری‌های جداشده از اتحاد جماهیر شوروی سابق و همچنین برای مردم روسیه باشد.
پوتین همچنین معتقد بود که اختلافات بین دولت‌های اروپایی و آمریکای شمالی که خود او آن را ترویج و برانگیخت، کشورهای غربی را آسیب‌پذیر و آسیب‌پذیر کرده است. مانع تحقق درخواست دولت اوکراین برای عضویت در ناتو شود.
تاریخچه جنگ روسیه و اوکراین در واقع به سال های 2013-2014 برمی گردد. در این سال ها تظاهرات و ناآرامی های گسترده مردم اوکراین که خواستار روابط نزدیکتر با اروپا بودند، ویکتور یانوکوویچ، رئیس جمهور وقت را برکنار کرد، زیرا وی از دولت روسیه برای سرکوب اعتراضات مردمی درخواست کمک کرده بود.
در پاسخ به ناآرامی‌های اوکراین، دولت روسیه از زور و نیروی نظامی برای ضمیمه کردن کریمه که با روسیه در دریای سیاه هم مرز است و برای حمایت از اقلیت کوچک جدایی‌طلب روسی زبان در شهرهای دونتسک و لوهانسک استفاده کرد.
پوتین معتقد بود که الحاق کریمه به خاک روسیه باعث می شود که ایالت های جنوبی و شرقی اوکراین از کی یف جدا شده و به عنوان «روسیه جدید» به فدراسیون روسیه بپیوندند. اما پیش‌بینی‌های او درست نبود و الحاق کریمه به خاک روسیه و کمک‌های او به جدایی‌طلبان دونتسک و لوهانسک، اتحاد اوکراینی‌ها و تمایل آنها برای پیوستن به روسیه را به هم نزند و برنامه‌های توسعه‌طلبانه‌اش با شکست مواجه شد. لول
جنگ کنونی اوکراین در واقع از سرگیری جنگ سرد بین اتحاد جماهیر شوروی و جهان غرب پس از جنگ جهانی دوم است که در آن نیروهای ایدئولوژیک آمریکا و شوروی درگیر شدند. پوتین و یاران نزدیکش در واقع وارثان ایدئولوژیک دوران جنگ سرد هستند که هنوز از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق شرمنده هستند و می خواهند قدرت گذشته روسیه را احیا کنند.
آنچه پوتین در ذهن دارد و تلاش می کند تا به آن دست یابد، بازگشت به گذشته به زمانی است که روسیه و ایالات متحده هر کدام حوزه های نفوذ خود را داشتند و به دلیل زرادخانه های نظامی آنها، توازن قوای نظامی وجود داشت. لول
به طور خلاصه، گستاخی نظامی و جاه طلبی سیاسی پوتین او را از مسیر خارج کرد و ایالات متحده و اتحادیه اروپا سعی کردند از آتش دور بمانند و او را به منجلابی بکشانند که فرار و تحمل آن هزینه گزافی دارد.
پوتین فکر می کرد که بدون هیچ عواقبی می تواند اصول پذیرفته شده حقوق بین الملل، عرف رایج در روابط بین کشورها، مفاد منشور ملل متحد و به طور کلی کلیه سیستم ها و استانداردهای حاکم بر روابط کشورها در جامعه بین المللی را زیر پا بگذارد. غافل از اینکه جنگ هنوز به پایان نرسیده است، صرف نظر از پیامدهای سیاسی ناگوار اعمال تحریم ها، به زودی آسیب اقتصادی شدیدی به اقتصاد روسیه وارد خواهد کرد.
حتی اگر مقاومت ارتش اوکراین شکسته شود، ادامه حضورش در این کشور برای او بسیار گران تمام خواهد شد، زیرا حمله نظامی به اوکراین احساسات میهن پرستانه مردم اوکراین را بیشتر تقویت می کند و به ناچار عرصه را بر او تنگ می کند. و برایش گران تمام می شود.به حسابش واریز می شود. حضور نیروهای روسی در اوکراین ممکن است نمونه ای از این باشد که چگونه می توان بر سر نیزه تکیه داد، اما نمی توان روی آن نشست. لول
[ad_2]
