[ad_1]
فرارو- کشف یک سیارک بالقوه خطرناک در اوایل سال جاری دانشمندان را در یک بحث جدی فرو برد. بسیاری از ستاره شناسان از ابتدا اعلام کرده اند که سیارک 70 متری به احتمال زیاد در گذر بعدی خود به زمین برخورد خواهد کرد، اما برخی دیگر معتقدند که این اتفاق نمی افتد و بی خطر است، اما واقعا چه اتفاقی خواهد افتاد؟
به گزارش فرارو، در 6 ژانویه 2022، اخترشناسان رصدخانه مونت لمون در آریزونا یک سیارک به عرض 70 متر (230 فوت) کشف کردند. بر اساس مشاهدات اولیه آنها، به نظر می رسد که این شی که 2022 AE1 نام دارد، می تواند در گذر بعدی خود، در 4 ژوئیه 2023، به زمین برخورد کند. از آنجایی که عدم قطعیت در مدار یک سیارک در ساعات اولیه پس از کشف آن به بالاترین حد خود می رسد، ستاره شناسان در چندین رصدخانه مختلف مشاهدات جدیدی انجام داده اند که معمولاً هرگونه برخورد آینده را رد می کند.
با این حال، داده های هفت شب اول رصد نشان داد که احتمال برخورد یک سیارک به زمین در حال افزایش است. سیارک 2022 AE1 سپس توسط سیستم تعیین مدار سیارک (AstOD) – یک سیستم خودکار که توسط ستاره شناسان در سراسر جهان برای ارزیابی خطر سیارک استفاده می شود – به عنوان یک سیارک احتمالی برخورد در آینده مشخص شد. علاوه بر این، این سیارک یکی از بالاترین رتبهبندیها را در مقیاس پالرمو به دست آورد که اخترشناسان از آن برای دستهبندی و اولویتبندی خطرات برخورد استفاده میکنند. هم آژانس فضایی اروپا (ESA) و هم ناسا این اطلاعات را در وبسایتهای پورتال اطلاعاتی خود Near Earth Object (NEO) منتشر کردند که به هر کسی – مانند ستارهشناسان آماتور علاقهمند – اجازه رصد آن را میداد.
هفته بعد، وقتی مهتاب کامل آسمان شب را پر کرد و اخترشناسان را از رصد سیارک از زمین باز داشت، وضعیت نگرانکنندهتر شد. با این حال، هنگامی که سیارک دوباره در معرض دید قرار گرفت، اخترشناسان گفتند که داده های انباشته شده در مدار سیارک نشان می دهد که احتمال برخورد آن با زمین به مرور زمان به طرز چشمگیری کاهش می یابد. مدت کوتاهی پس از آن، اعلام شد که “2022 AE1 هرگز در آینده قابل پیش بینی روی زمین تاثیر نخواهد گذاشت.” این بدان معناست که طبق پیشبینیهای جدید، سیارک هرگز به زمین برخورد نمیکند و بنابراین ما از خطر یک سیارک بالقوه خطرناک خلاص شدیم.
برخورد سیارکهای ویرانگر بر روی زمین یکی از هیجانانگیزترین موضوعات داستانها و فیلمهای سالهای اخیر است که به ویژه در صنعت فیلمسازی و با فناوری شگفتانگیزی که این صنعت در اختیار دارد، روز به روز ترسناکتر و واقعیتر میشود. فیلم هایی مانند «به بالا نگاه نکن» به بالا نگاه نکن: اینها تازه ترین نمونه هایی از نابودی این زمین ها توسط این سیارک های خطرناک است، اما موضوع دیگری نیز وجود دارد که در این فیلم ها بر آن تاکید می شود و آن عدم اطلاع رسانی مناسب از سوی مقامات رسمی است. اگرچه فیلمها برای سرگرم کردن ما ساخته میشوند، اما احتمالاً بسیاری از ما باور نداریم که اگر چنین تهدیدهایی اتفاق بیفتد، از همان ابتدا حقیقت را به ما میگویند، حتی اگر چنین بدبینیهایی بیاساس باشد.
مارکو میشلی، ستاره شناس مرکز هماهنگی نزدیک به شیء ESA (NEOCC) گفت: کشف سیارک جدید 2022 AE1. «در تقریباً ده سالی که در ESA کار کردهام، هرگز چنین شی خطرناکی ندیدهام. ردیابی سیارک و تصحیح مسیر آن تا زمانی که داده های کافی برای اطمینان از عدم برخورد آن در اختیار داشته باشد بسیار هیجان انگیز است. بنابراین، ستاره شناسان دقیقاً چگونه توانستند این تهدید را که در ابتدا بسیار مطمئن به نظر می رسید، از بین ببرند؟
دانشمندان توضیح می دهند که در اولین رصد یک سیارک، در ابتدا تنها یک نقطه وجود داشت، یک نقطه نورانی در آسمان. در حال حاضر مشخص نیست این نقطه چیست و به کجا می رود. میشلی توضیح میدهد که برای تشخیص یک جسم متحرک به رصد دوم نیاز است و برای تعیین مدارش به عواملی مانند اینکه کجا میرود و با چه سرعتی حرکت میکند، نیاز است. مشاهدات بیشتر میتواند به تعیین دقیقتر مدار سیارک و کاهش عدم قطعیتها کمک کند تا زمانی که ستارهشناسان مطمئن شوند که در وهله اول به زمین برخورد نمیکنند.
برای کمک به این تعیینها، اخترشناسان از شبیهسازیهای کامپیوتری برای محاسبه مدار آینده سیارک استفاده میکنند و موقعیتها و سرعتهایی را که بهطور تصادفی انتخاب شدهاند و تا کنون در محدوده خطای رصدی قرار دارند، وارد میکنند. با ایجاد تعداد زیادی شبیه سازی، ستاره شناسان می توانند احتمال برخورد هر جسم خاصی به زمین را محاسبه کنند. به عنوان مثال، اگر یک میلیون مدار مختلف شبیه سازی شود و تنها یکی از آنها منجر به برخورد شود، به این معنی است که سیارک شانس یک به یک برای برخورد با زمین دارد.
آنچه معمولاً اتفاق می افتد این است که با مشاهدات بیشتر و داده های بیشتر، منطقه خطر باریک می شود و راهروی مسیر آینده سیارک از زمین دور می شود و درصد خطر کاهش می یابد. همچنین، با شبکهای از رصدخانهها در سراسر جهان که بر دفاع سیارهای متمرکز شدهاند – جستوجو در آسمان برای یافتن سیارکها و دنبالهدارهای ورودی – میتوان به سرعت و به تعداد زیاد سنگهای فضایی را که تهدیدی برای زمین و البته شبکه هستند، مشاهده کرد. به سرعت احتمال برخورد را رد کنید.
دانشمندان می گویند که در سال 2022 AE1، مشاهدات، پس از یک ماه کامل، داده های مورد نیاز برای نشان دادن نادرست بودن سطح خطر محاسبه شده از مشاهدات اولیه را ارائه کردند. در واقع، آنها می گویند، با داده های بیشتر، سطح خطر سیارک اکنون به نزدیک به صفر کاهش یافته است، اما نظارت بر آن ادامه خواهد داشت. لورا فاگیولی، دینامیت نزدیک به زمین در NEOCC که مدار 2022 AE1 را در طول دوره رصد محاسبه کرد، گفت: “داده ها واضح بود و صبح روز بعد همکاران ناسا ما تایید کردند که سیارک 2022 AE1 در خطر برخورد نیست. اگر مسیر AE1 2022 نامشخص باقی بماند، از هر وسیله ممکن برای ادامه رصد آن با بزرگترین تلسکوپهایی که در اختیار داریم استفاده خواهیم کرد. اما از آنجایی که از لیست خطرات ما حذف شد، دیگر نیازی به پیگیری آن نداشتیم.»
آژانس فضایی اروپا (ESA) می گوید برخی از ستاره شناسان علاقه مند که به نظارت بر سیارک ادامه می دهند، پیش بینی ها را تایید می کنند. اکنون می دانیم که در اوایل ژوئیه 2023، سیارک 2022 AE1 در فاصله حدود ده میلیون کیلومتری (+/- یک میلیون کیلومتری) از کنار زمین عبور خواهد کرد – بیش از 20 برابر فاصله ما از ماه. با این حال، اگرچه بعید است که این سیارک به زمین برخورد کند، اما کارشناسان همچنان می گویند که هنوز ممکن است روزی سیاره ما با یک سیارک برخورد کند یا یک انفجار هوایی بزرگ مانند شهاب سنگ چلیابینسک در سال 2013 را تجربه کند. اخترشناسان می گویند با سرعت محاسبه شده کنونی برخوردها، یک سیارک بزرگ هر 100 میلیون سال یا بیشتر به زمین برخورد می کند. اما چنین ارقامی هنوز نامشخص هستند، به همین دلیل است که ستاره شناسان حرفه ای و آماتور به رصد مستقل آسمان ها ادامه می دهند.
منبع: Sciencealert:
ارسال شده توسط: مصطفی جرفی فرارو:
[ad_2]